گوسفند و دام سبک را می توان بر اساس انواع فرارورده ها و سودمندی هایی که دارد به روش های گوناگون پرورش داد که از انواع محصولات و فراورده های ان می توان به گوشت ، پشم ، شیر ، کود و باروری و تولید مثل اشاره کرد
با توجه به این محصولات به دو روش می توانیم به پرورش گوسفند زنده بپردازیم :
1- پرورش گوسفند داشتی :
هدف اصلی از این روش تولید حداکثر بره در سال به همراه میزان مناسبی از تولید شیر و پشم می باشد در این روش دام زنده را تا حداکثر سن اقتصادی ان یعنی تا زمانی که وجود ان در گله می تواند مفید باشد نگهداری می کنند درواقه مدت زمان عمر اقتصادی دام برابر با چهار الی پنج باز زایش می باشد
در این روش دامدار با فروش بره های نر و اضاف بره های ماده و همچنین فروش شیر و پشم ان ها کسب درامد می کند و مابقی بره های ماده در گله جایگزین می شوند این روش در بیشتر روستاهای ایران و همچنین عشایر بسیار مرسوم می باشد
2- پرورش دام برای پروار یا پرواربندی گوسفند زنده
در این روش دامدار با یک جیره غذایی علمی و مناسب در یک بازه زمانی مشخص و مفید از استعداد وزن زایی و و توان تولید گوشت گوسفند زنده استفاده می کند در این روش دامدار اقدام به چاق کردن گوسفند های لاغری که از نژاد گوسفندهای گوشتی انتخاب کرده است می کند تا در یک بازه مشخص تولید عضله و گوشت کنند مدت زمان این پرواربندی در ایران بین 75 تا 120 روز یا بصورت میانگین 100 روز می باشد
در این روش هر گاه که اضافه وزن دام به سمت افزایش چربی به جای افزایش گوشت رفت باید قطع شود و دام برای فروش به بازار عرضه گردد
در این روش عوامل بسیار زیادی در اقتصادی و به صرفه بودن فرایند دخیل هستند نوع جیره بندی غذایی و محل نگهداری دام و سلامت دام زنده را می توان نام برد .
درباره این سایت